ಒಂದು ಕ್ರೌರ್ಯವನ್ನು ನೆನೆದು...

ಜಗತ್ತು ಎಷ್ಟು ಭಯಾನಕವಾಗಿದೆ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಇಂದಿನ ಘಟನೆಯೂ ಸೇರ್ಪಡೆಗೊಂಡಿತು.

ಈ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ನನಗೊಂದು ಕರೆ ಬಂದಿತು. ವೃತ್ತಿ ಸಂಬಂಧಿತ ಕರೆ ಅದು. 'ಈಗ ಬರಬಹುದಾ?' ಎಂದಾಗ 'ನಾಳೆ' ಎಂದು ಮೊದಲು ಹೇಳಿದೆನಾದರೂ ಆಮೇಲೆ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡು ಹೊರಟೆ. ಹೊರಟುಹೋಗುತ್ತಿರುವಾಗಲೂ ಕರೆಮಾಡಿದೆ. 'ಊಟ ಮಾಡಿ ಬರುವೆ' ಎಂದಿತು.

ಸುಮಾರು ಮೂರು ಗಂಟೆಗಳಷ್ಟು ಕಾದೆ. ಈ ನಡುವೆ ಮೂರು ಬಾರಿ ಕರೆ ಮಾಡಲಾಗಿ ಅದರಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆ ಕರೆ ಸ್ವೀಕೃತಗೊಂಡು 'ಇನ್ನೇನು ಬರುವೆ' ಎಂದಿತು! ಒಂದು ಸಂದೇಶವನ್ನೂ ಎಸೆದೆ; ಅದೂ 'ಅದರ' ಕಣ್ಣಿನ ಕಸದಬುಟ್ಟಿ ಸೇರಿತು.

ಆಮೇಲೆ 'ಅದು' ಬರಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ಮನೆಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿದೆ.

*

ನಾನು ಹಿಂತಿರುಗಿ ಒಂದು ಗಂಟೆ ಕಳೆದರೂ ಅತ್ತಲಿಂದ ಒಂದು ಎಲೆಯಲುಗುವಷ್ಟಾದರೂ ಸದ್ದು ಕೇಳಿಸಲಿಲ್ಲ. 'ನನಗಾಗಿ ಕಾದವನು ಏನಾದ' ( ಅದು ನನ್ನ ಕೆಲಸ ಅಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ಒತ್ತಟ್ಟಿಗಿರಲಿ! )ಎಂಬ ಕನಿಷ್ಟ ಮನುಷ್ಯಪ್ರಜ್ಞೆಯೂ ಅದಕ್ಕಿಲ್ಲವಲ್ಲ ಎಂಬ ಭಯಾನಕ ಸ್ಥಿತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ನೆನೆದು ನಾನೀಗ ಮರುಗುತ್ತಿರುವೆ.

*

ಈಗ ಹೊರಗಡೆ ಗುಡುಗಿನ ಸದ್ದು ಕೇಳಿಸುತ್ತಿದೆ. ನನ್ನೊಳಗೂ ಅದೇ ಸದ್ದು! ಹೀಗೆ ಬರೆಯುತ್ತಿರುವ ಈ ಶಬ್ದಗಳಲ್ಲಿ ಗುಡುಗು ಅಡಗಿದೆಯೋ ನಾನರಿಯೆ..

*

✍️ಕಾಜೂರು ಸತೀಶ್