ನಮ್ಮೂರು ವಿದ್ಯುತ್ ಕಾಣದೆ ಎಂಟನೇ ದಿನದ ಸಂಭ್ರಮದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಮೊಬೈಲ್ ಚಾರ್ಜ್ ಮಾಡಲೆಂದು ಕೂಡಿಗೆಗೆ ತೆರಳಿದ್ದೆ. ಚಾರ್ಜ್ ಮಾಡಿ ಹೊರಬಂದಾಗ ನನ್ನ ಕೈಜಾರಿದ ಚಾರ್ಜರ್ ರಸ್ತೆಯ ಕೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿತು. ಅದನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ಆಟೋ ಡ್ರೈವರ್ ಒಬ್ಬರು ತಾವು ಕುಡಿಯಲು ಇಟ್ಟಿದ್ದ ನೀರನ್ನೇ ನೀಡಿ ಚಾರ್ಜರಿನ ಕೆಸರನ್ನು ತೊಳೆಯಲು ಸಹಕರಿಸಿದರು(ನನ್ನೊಳಗಿನ ಕೆಸರನ್ನೂ).
*
ಆ ಡ್ರೈವರಿನ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ನಾನಿದ್ದಿದ್ದರೆ ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಕುಡಿಯಲು ಇಟ್ಟಿದ್ದ ನೀರನ್ನು ಕೊಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ನಾನು 'ಬೇಡ' ಎಂದಾಗಲೂ ಮತ್ತೆ ಒತ್ತಾಯಿಸಿದ ಆ ಮುಖ ಈಗ ನನ್ನೊಳಗೆ save ಆಗಿದೆ. ಇನ್ನು ಆ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಕ್ರಮಿಸುವಾಗಲೆಲ್ಲ ಅದೇ ಮುಖಕ್ಕಾಗಿ ಕಣ್ಣುಗಳು ಹುಡುಕತೊಡಗುತ್ತವೆ.
*
ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಸಂಗತಿಗಳು ಹೇಗೆಲ್ಲಾ ಕಾಡುತ್ತವೆ, ಎಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಕಲಿಸುತ್ತವೆ, ಸದಾ ಡವಗುಟ್ಟುತ್ತಲೇ ಇರುವ ಈ ಪುಟ್ಟ ಹೃದಯದ ಭಾರವನ್ನು ಹೇಗೆಲ್ಲಾ ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತವೆ ಅಲ್ಲವೇ?
ಇದೊಂದು ಸೋಜಿಗ.
**
✍️ ಕಾಜೂರು ಸತೀಶ್
No comments:
Post a Comment