ಗಾಳಿ

ಗಿಡಮರಗಳ ಹೊಕ್ಕಳಿಂದುಕ್ಕುವ ಗಾಳಿಯ ತೊರೆ, ನದಿ
ಗುಪ್ತವಾಗಿ ಸುಪ್ತವಾಗಿ ಹರಿದು, ಕೂಡಿ ವಾತಸಮುದ್ರ



ಎಷ್ಟು ಹಕ್ಕಿಗಳು ಈಜಾಡಿಕೊಂಡಿವೆ ಅಲ್ಲಿ
ಎಷ್ಟು ಉದುರಿದೆಲೆಗಳು ಮೀನುಗಳ ಅನುಕರಿಸುತಿವೆ ಅಲ್ಲಿ
ಎಷ್ಟು ಮರಗಳು ಮುಳುಗಿ ಜಳಕಮಾಡುತಿವೆ ಅಲ್ಲಿ
ಮುಜುಗರವಿಲ್ಲದೆ ಬೆತ್ತಲ, ಬೆಳಗತ್ತಲ ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲದೆ



ಮೇಲ್ಪದರದಲ್ಲೇ ತೇಲುತಿರುವ ಇಷ್ಟೆತ್ತರದ ಮರದ ಗೆಲ್ಲಿಗೆ
ಮರೆತುಹೋಗಿರಬಹುದೇ ಪಾತಾಳದ ಬೇರು?
ಮುದಿತಳದ ಪ್ರೀತಿ?



ಎಷ್ಟು ರಂಧ್ರಗಳಿವೆಯೋ ನಮ್ಮೊಳಗೆ ಗಾಳಿಗಷ್ಟೇ ಗೊತ್ತು
ಉಳಿದ ನಮ್ಮ ನಾಳೆಗಳೆಷ್ಟೋ ಗಾಳಿಗಷ್ಟೇ ಗೊತ್ತು



ಕತ್ತರಿಸಿದರೂ ಕತ್ತುಹಿಚುಕಿದರೂ ನೋವಿಲ್ಲದ ಸಾವಿಲ್ಲದ ಬದುಕು
ರಕ್ತವಿಲ್ಲದ ವರ್ಣವಿಲ್ಲದ ವಾತಸಮುದ್ರ ಕೆಂಪಾಗುವುದೇ ಇಲ್ಲ.

**

-ಕಾಜೂರು ಸತೀಶ್