ಮನಸ್ಸು!
ರೂಪ ಆಕಾರಗಳಿರಲಿ- ಅದಕ್ಕೊಂದು ಕೇಂದ್ರ ಅನ್ನೋದೇ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಯಾವಾಗ ಖಾಲಿತನ ಆವರಿಸುತ್ತದೋ, ಅದು ವೈರಸ್ಸುಗಳ ಹಾಗೆ ತಮಗಿಷ್ಟ ಬಂದ ಕಡೆ ಹೋಗಿ ಕುಳಿತು ಅಲ್ಲಿ ಬಿಡಾರ ಹೂಡಲು ಹವಣಿಸುತ್ತದೆ.
ಈ ದಿನಮಾನಗಳಲ್ಲಿ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಆಳುತ್ತಿರುವುದು 'ಮೊಬೈಲ್' ಎಂಬ ಸರ್ವಾಧಿಕಾರಿ. ಮೊಬೈಲಿನ ಒಳಗಿಳಿದಷ್ಟೂ ಮನಸ್ಸು ಚಂಚಲಗೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಕಂಡಕಂಡಲ್ಲಿ ನೆಲೆಯೂರಲು ಹೆಣಗುತ್ತದೆ. ಕಡೆಗೆ 'ಕಾಮ'ದ ಬೇರಿನೊಳಗೆ ಆಧಿಪತ್ಯ ಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತದೆ. ಆಗ ಸ್ವಂತಿಕೆ ಸಾಯುತ್ತದೆ; ಏಕಾಗ್ರತೆಗೆ ಗೆದ್ದಲು ಹತ್ತುತ್ತದೆ; ಗುಣಾತ್ಮಕತೆ ಮಣ್ಣುಪಾಲಾಗುತ್ತದೆ; ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಬುಡ ಅಲುಗಾಡುತ್ತದೆ.
ಮನುಷ್ಯ ಸುಖವನ್ನು ಅರಸಿ ಹೊರಡುವ ಈ ಓಟದ ನಡುವೆ ಕೆಲವು ಮನಸ್ಸುಗಳು ತಮಗೆ ಸಿಗದೇ ಇರುವ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಹುಡುಕಿ ದಕ್ಕಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತವೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ಶುದ್ಧ ಪ್ರೇಮವೂ ಒಂದಷ್ಟು ಪ್ರಾಪ್ತಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೂ ಅವುಗಳ ಸ್ವರೂಪ ತಾತ್ಕಾಲಿಕವಾದದ್ದು.
ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಬೆಳೆದಷ್ಟೂ ಅದರ ನೇರ ದಾಳಿ ಮನಸ್ಸಿನ ಮೇಲೆಯೇ. ಮನುಷ್ಯನ ಕಣ್ಣು ಮತ್ತು ಸಮಯ ಅದಕ್ಕೆ ಆಹಾರ. ಅಂತಹ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಎದುರಿಗಿರುವ ಮನುಷ್ಯ ಅಮುಖ್ಯ ಮನಸ್ಸಿಗೆ . ಕಣ್ಣೆದುರಿಗಿನ ಸಂಬಂಧಗಳು ಗೌಣ ಅದಕ್ಕೆ. ಎದುರಿಗಿಲ್ಲದ ಆಕೃತಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಅದು ಸಂಬಂಧ ಬೆಳೆಸುತ್ತದೆ. ಅದನ್ನೇ ಸುಖಿಸುತ್ತದೆ.
ನವತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಆಚೆಗಿದ್ದುಕೊಂಡು ಅಸ್ತಿತ್ವ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವವರನ್ನೊಮ್ಮೆ ಮಾತನಾಡಿಸಿದಾಗ ಮನಸ್ಸು ಹಾದಿ ತಪ್ಪುತ್ತಿರುವ ಸಂಗತಿಗಳು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತವೆ.
*
-ಕಾಜೂರು ಸತೀಶ್
No comments:
Post a Comment