ಅನಿಸುತಿದೆ

ಅಮ್ಮನಮ್ಮ ‘ಅಮ್ಮಮ್ಮ’ ಹೋಗೇಬಿಟ್ಳು .

ಎಷ್ಟೋ ಕಾಲ ಅಪ್ಕೊಂಡಿದ್ರೂನೂ
ಇನ್ನೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಜೊತೆಗಿರ್ಬೇಕಿತ್ತು ಅನ್ನಿಸ್ತಿದೆ
ದೂರ ಪ್ರಯಾಣಕ್ಕೆ ಅಂತ ನಾನು ಹೊರಟು ನಿಂತಾಗ್ಲೆಲ್ಲ
ಅವಳ ಕಣ್ಣಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳದೇ ಉಳಿದುಬಿಡುವ
ದುಂಡುಹನಿಗಳ ಹಾಗೆ .

ಎಷ್ಟೋ ಕಾಲ ಮಾತಾಡಿದ್ರೂನೂ
ಇನ್ನೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಮಾತಾಡ್ಬೇಕಿತ್ತು ಅನ್ನಿಸ್ತಿದೆ
ಮನೆ, ಅಂಗಳ, ಸುತ್ತಮುತ್ತೆಲ್ಲ ಗುಡಿಸಿಯಾದ್ಮೇಲೆ
ಗುಡಿಸಿದ್ದಲ್ಲೇ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಗುಡಿಸ್ಕೊಂಡು ಬರೋ ಹಾಗೆ .

ಎಷ್ಟೋ ಸಲ ಮುತ್ತು ಕೊಟ್ಟಿದ್ರೂನೂ
ಮತ್ತೊಂದ್ಸಲ ಸಿಹಿಮುತ್ತು ಕೊಡ್ಬೇಕಿತ್ತೂಂತ ಅನ್ನಿಸ್ತಿದೆ
‘ಸಾಕೂ .. ಸಾಕೂ ...’ ಅಂದ್ರೂ ಅಮ್ಮಮ್ಮ ಬಡಿಸಿಕೊಡೋ
ಒಂದು ಚಮಚ ಸಿಹಿಸಿಹಿ ಪಾಯಸದ ಹಾಗೆ .

ಇನ್ನೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಜೊತೆಗಿದ್ಕೊಂಡು
ಅಮ್ಮಮ್ಮನ ನೆನಪುಗಳ್ನೆಲ್ಲ ಹೀರಬಹುದಿತ್ತೂಂತ ಅನ್ನಿಸ್ತಿದೆ
ಎಷ್ಟೋ ಹೊತ್ತು ನೀರಲ್ಲಿ ನೆನೆಸಿಟ್ಟಾಗ ಮಾತ್ರ
ಕತ್ತರಿಸ್ಲಿಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗೋ ಅವಳ ಉಗುರುಗಳ ಹಾಗೆ .

ಕೈಬೆರಳಿಟ್ಟು ಪಿಚಕ್ಕಂತ ಅವಳು ಉಗುಳೋ ಶೈಲಿ
‘ಜಟ್ಟ್ ಜಟ್ಟ್ ’ ಅಂತ ಅಡಿಕೆ ಜಜ್ಜೋ ಕಲ್ಲು
ನಿಂತೇ ನಿಂತ ಒನಕೆಗಳ ಹಾಗೆ
ಅಮ್ಮಮ್ಮನಿಲ್ಲ ದ ಮನೆಯಲ್ಲಿ
ಉಳಿದವ್ರ್ಯಾರೂ ಬಳಸದ ಮಾತು ,
ಬೈಗುಳ, ತುಂಟತನ ...
ಎಲ್ಲಾನೂ ಮತ್ತೆ ಕೇಳ್ಬೇಕೂಂತ ಅನ್ನಿಸ್ತಿದೆ
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನೋಡ್ಬೇಕು ಅಂತ್ಲೂ .

ಅಮ್ಮಮ್ಮನ ಕುರಿತು ಎಷ್ಟು ಬರ್ದಿದ್ರೂನೂ
ಮತ್ತೊಂದು ಕವಿತೆನಾದ್ರೂ ಬರೀಬಹುದಿತ್ತು ಅನ್ನಿಸ್ತಿದೆ
ತೀರಿಹೋದವ್ರ ಬಗ್ಗೆ ಅವ್ಳು ಹೇಳ್ತಿದ್ದ ಕತೆಗಳ ಹಾಗೆ .
*

ಮಲಯಾಳಂ ಮೂಲ - ಪ್ರಮೋದ್ ಕೆ.ಎಂ


ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ - ಕಾಜೂರು ಸತೀಶ್