ಮರಣದ ನಂತರ

ಆ ರಾತ್ರಿ ಕನಸ್ಸು ಬಿದ್ದಂತೆ
ಅಷ್ಟು ಒತ್ತೊತ್ತಾಗಿ ಇಬ್ಬರೂ ಮಲಗಲು
ನಿಜಕ್ಕೂ ಸಾಧ್ಯವಿರಲಿಲ್ಲ .




ಎಷ್ಟೆಂದರೆ,
ನಡುವೆ ಒಂದು ನೂಲನ್ನೂ ಒಳಗಿಳಿಸಲಾಗದ್ದಷ್ಟು.
ಅಷ್ಟು ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡು,
ಅಷ್ಟು ಅಂಟಿಕೊಂಡು .




ಎಚ್ಚರವಾದಾಗ,
ಅದು ಕನಸ್ಸೆಂದು ತಿಳಿದಿದ್ದರೂ ,
ಖುಷಿಯೋ ಖುಷಿ
ಬಿರಿಯುವ ನಗು
ಪುಟಿಯುವ ಉತ್ಸಾಹ
ಉಕ್ಕುವ ಉನ್ಮಾದ .




ಮರುದಿನ ಅವನು ಹೇಳಿದ-
'ನಮ್ಮಿಬ್ಬರಿಗೂ ಸ್ಮಶಾನದಲ್ಲಿ
ಜಾಗ ಬುಕ್ ಮಾಡಿಸಿ ಬಂದಿದ್ದೇನೆ '.




ಒಳಗೆ ಸೇರಿದ ಕಳ್ಳು
ಹಾಗೆ ಹೇಳಿಸಿತ್ತು.




ಆದರೂ,
'ಆಯ್ತು ' ಎಂದೆ.





ಹೇಗೋ ಮುದುರಿಕೊಂಡು
ಅಂಟಿಕೊಂಡು ಮಲಗಿಬಿಡಬಹುದು-
ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಗ ಸಿಕ್ಕರಷ್ಟೇ ಸಾಕು .




ಸತ್ತ ಮೇಲೆ ,
ಮಣ್ಣಿನೊಳಗೆ
ಒಟ್ಟೊಟ್ಟಿಗೆ ಚಟ್ಟದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಮಾತ್ರ
ನಮ್ಮಿಬ್ಬರಿಗೆ ರತಿಸುಖ ಸಿಗುವುದು .


ಅಷ್ಟೇ ಸಾಕು.

**

ಮಲಯಾಳಂ ಮೂಲ- ದೇವಸೇನ

ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ -ಕಾಜೂರು ಸತೀಶ್