ಯಾವುದು ತಳದಲ್ಲಿರುತ್ತದೋ ಅದು ಎಲ್ಲ ಭಾರಗಳನ್ನೂ ಹೊರಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ( 'ಭಾರ' ಎನ್ನುವುದರ ಒಳಗೇ ನೇತ್ಯಾತ್ಮಕವಾದ ಧ್ವನಿ ಇದೆ). ಉದಾಹರಣೆಗೆ - ಪಾದ, ಅದಕ್ಕೂ ತಳದಲ್ಲಿರುವ ಚಪ್ಪಲಿಗಳು, ಇನ್ನೂ ಕೆಳಗಿರುವ ಭೂಮಿ. ಅವುಗಳ ಅಭೂತಪೂರ್ವ ಸೇವೆಯ ನಡುವೆಯೂ ಅವು ತುಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ; ನಿಷೇಧಕ್ಕೊಳಪಡುತ್ತವೆ(ಹಾಗೆಂದು ಅವು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ, ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ!).
ಕತ್ತಿನ ಭಾರವನ್ನು ಹೆಗಲಿಗೆ ವರ್ಗಾಯಿಸಬಹುದು. ಹೆಗಲಿನ ಭಾರವನ್ನು ತೋಳು, ಎದೆ, ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ವರ್ಗಾಯಿಸಬಹುದು. ಆದರೆ ಕಾಲುಗಳ ಭಾರವನ್ನು ಶರೀರದ ಹೊರಗಿರುವ ಚಪ್ಪಲಿಗಳಿಗೆ ಅಥವಾ ನೆಲಕ್ಕೆ ವರ್ಗಾಯಿಸಬೇಕು.
*
ನಮ್ಮೆದುರಿಗಿರುವ ವ್ಯಕ್ತಿ ಪಾಪದವನಂತೆ ಕಂಡರೆ ನಮ್ಮ ದನಿ ಏರುತ್ತದೆ. ಏನೂ ಮಾತನಾಡದಿದ್ದರೂ ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ , ಸಂವೇಗಾತ್ಮಕವಾಗಿ ನಾವು ಅವನನ್ನು ಶೋಷಿಸಲು ತೊಡಗುತ್ತೇವೆ. ನಮ್ಮ ಒಳಗೇ ಆ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ಚಾಲನೆಯಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ. ಒಬ್ಬ ಶೋಷಿತ ತನಗಿಂತ ಅಮಾಯಕನಾದ ಮತ್ತೊಬ್ಬನನ್ನು ಶೋಷಿಸುತ್ತಾನೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಜಾತಿ, ಧರ್ಮ, ಲಿಂಗ/ಜೆಂಡರ್, ಅಧಿಕಾರ, ಅಂತಸ್ತು , ವರ್ಣ, ನಿಲುವು, ವೃತ್ತಿ... ಇವೆಲ್ಲ ಮಾನಕಗಳಾಗುತ್ತವೆ.
ಒಂದನ್ನು ಒಂದು ಕೊಂದು, ತಿಂದು ಬದುಕುವ ಸೃಷ್ಟಿಯ ನಿಯಮದಂತಲ್ಲ ಇದು.
*
ಕಾಜೂರು ಸತೀಶ್
No comments:
Post a Comment