ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕಾಡುವ ಊರ್ಮಿಳೆ

ಗೆಳೆಯ ಅನಿಲ್ ಕುಮಾರ್ ಹೊಸೂರು ಅವರ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಊರ್ಮಿಳೆ ಕವನ ಸಂಕಲನವನ್ನು ಓದಿದ ಮೇಲೆ ಅನಿಸಿದ್ದು.. ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳಿಂದೀಚೆಗೆ ಬರವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಕೊಂಡಿದ್ದರೂ, ಕವಿತೆಗಳು ಪ್ರಬುದ್ಧವಾಗಿವೆ. ಸಾಕ್ಷಿಗೆ ಈ ಸಾಲುಗಳನ್ನೇ ನಿಮ್ಮ ಮುಂದಿರಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ:

ಜೋರು ಗಾಳಿಯ ಒಳಗೆ ಸುಳಿದ ಹಂಸಗೀತೆ[ಸಾವು]
*

ಅಂಗೈ ಕಿನಾರೆಯ ಅಸ್ಪಷ್ಟ ರೂಹುಗಳಲಿ
ಹರಿದುಬಿಡಬಲ್ಲವು ನದಿಗಳು ಅರಿವಿಲ್ಲದೇ[ಈ ಕಡಲು]
*

**ಇಲ್ಲಿನ್ನೂ ಮಳೆಯಾಗಿಲ್ಲ
ಕೊನೆಯ ಉಸಿರು
ಆವಿಯಾಗುತ್ತಿದೆ[ಮುಖವಾಡ ಕಳಚಿದಾಗ]*
*

ದೀರ್ಘ ಇರುಳೊಂದು ಮೈಮುರಿದು
ಮುಂಜಾವು ಆಕಳಿಸುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ
ಜೋರು ಮಳೆ ಶುರುವಾಗಿತ್ತು[ಒಂದು ಮಳೆ ಚಿತ್ರಣ]
*

ನಮ್ಮ ಕೊಠಡಿಯಲ್ಲಿ
ಕನ್ನಡಿಯಿಲ್ಲ
ಪರಸ್ಪರ
ಕಣ್ಣಿಗಳಿಗಿಳಿದು
ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ

ಪ್ರತಿ ಉಚ್ವಾಸ ನೀನು
ನಿಶ್ವಾಸ
ಈ ಕವಿತೆ[ಒಂದು ಕನ್ನಡಿಯ ಸುತ್ತ]
*

ಜಿಗಿದ ಕಪ್ಪೆ
ಕೊಳದೊಳಗೆ
ಅಲೆ -ಅಲೆ
ಅಲೆತ
ತೀರಕ್ಕೆ
ತೀರದ
ರೋಮಾಂಚನ

ಚಿಟ್ಟೆ
ರೆಕ್ಕೆ ಬಿಚ್ಚಿತು
ದಿಗಂತದಲಿ
ಹಬ್ಬುತಿದೆ
ಮಳೆಬಿಲ್ಲು

ಶಕುಂತಳೆಯಿನ್ನೂ
ಉಂಗುರ
ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ
ದುಶ್ಯಂತ
ಕಲಕಿದ ಕೊಳದಲ್ಲಿ[ಒಂದಷ್ಟು ಮುತ್ತಿನ ಕವಿತೆಗಳು]

*
ಅಭಿನಂದನೆಗಳು ಅನಿಲ್ ಕುಮಾರ್ ಹೊಸೂರು ಅವರಿಗೆ .
*

ಕಾಜೂರು ಸತೀಶ್