ಅಪ್ಪ

ನಾ ಬರುವ ದಾರಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದ ಅಪ್ಪ
ಈಗ ಈ ದಾರಿಗಳ ಅನಾಥವಾಗಿಸಿದ
ಈ ಕೋಣೆಗಳ ಮಾತು ಕಸಿದ
ಹಲವು ಬಟ್ಟೆಗಳ ಬಿಟ್ಟುಹೋದ
ನನ್ನ ಕಣ್ಣೀರ ಬಸಿದ
ಕನ್ನಡಕ ಕಳಚಿಟ್ಟ
ನನ್ನೆದೆಯೊಳಗೆ ಸಾಗರಗಳ ಸುರಿದುಹೋದ...
~

ಸಾವು ಕಡೆಗೂ ಅವನ 'ಹೃದಯ'ದ ಜೊತೆಗೇ ಆಟವಾಡಿತು
'ಆ ನೇರಳೆ ಮರದ ಮೇಲಿದೆ' ಎಂದು ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಲಿಲ್ಲ ಸಾವಿನ ಬಳಿ
ಹೀಗೆ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಹೊರಟೇಬಿಟ್ಟರು ಅಪ್ಪ
ಹೋಗುವಾಗ ನನಗೆ ಸಾಯುವುದನ್ನೂ ಕಲಿಸಿ ಹೋದರು.
~

ಬೇಡ ಬೇಡವೆಂದರೂ ಮಣ್ಣಿನ ಜೊತೆಗೇ ಆಟವಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಅಪ್ಪ
ಕಡೆಗೂ ನನ್ನ ಮಾತು ಕೇಳಲಿಲ್ಲ
ಹಠಾತ್ತಾಗಿ ಕೈ ಹಿಡಿದೆಳೆದ ಮಣ್ಣು
ನನ್ನ ಮುದ್ದಿಸಲು ಅವನ ಮತ್ತೆ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ ಇತ್ತ...
~

ಎಷ್ಟು ರಾತ್ರಿ ಕಾದಿದ್ದೆ ಅಪ್ಪನ ಬರುವಿಕೆಗಾಗಿ!
ಕತ್ತಲಿಗೆ, ಬೆವರಿಗೆ ಕರುಣೆಯಿಲ್ಲ ಎಂದು ತಿಳಿದಿದ್ದು ಆಗಲೇ
ಬೆವರು, ಮಣ್ಣು, ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ತೋಯ್ದ ಪುಸ್ತಕ-ಪತ್ರಿಕೆಗಳು
ದುಃಖವಿಲ್ಲದೆ ಓದಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದವು ಆವಾಗಲೆಲ್ಲ
*

ಕಾಜೂರು ಸತೀಶ್